Η ερώτηση που μου άλλαξε τη ζωή

fantasy, gate, arch-2998780.jpg

Στην “προηγούμενη ζωή” μου, μεταξύ των ατέλειωτων ωρών gaming, έκανα μερικά μίνι διαλείμματα στα οποία χάζευα στο διαδίκτυο. 

Κάποια μέρα βρήκα μέσα σε ένα άρθρο μια ερώτηση που μου κόλλησε περισσότερο απ’όλα τ’άλλα, η οποία με επηρέασε πραγματικά – και βαθιά.

Σίγουρα, με επηρέασαν και με άλλαξαν και κάποια βιβλία όπως “Η εβδομάδα των 4 εργάσιμων ωρών του Tim Ferriss”, αλλά αυτά σε άλλο άρθρο.

Η ερώτηση αυτή, λοιπόν, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο:

Φαντάσου να πήγαινες στο τέλειο Πανεπιστήμιο, όπου θα είχες την ελευθερία να μάθεις ό,τι σε ενδιέφερε περισσότερο. 

Πως ο δημιουργός του Προγράμματος Σπουδών ήσουν εσύ, και μετά θα συνδέσεις τις τελείες μεταξύ αυτών των μαθημάτων για να δημιουργήσεις τη δική σου μοναδική καριέρα. 

Ποια θα ήταν αυτά τα μαθήματα; 

Τι θα ήθελες να μελετήσεις ατέλειωτες ώρες, απλά και μόνο από περιέργεια και απλά γιατί σε ενδιαφέρει; 

Σε ποιο πράγμα δεν θα σε πείραζε  να εξεταζόσουν; 

Αυτό είναι το Πανεπιστήμιο της Ζωής.

Όλο αυτό το θέμα με την “Δια βίου προσωπική εκπαίδευση” πυροδότησε μέσα μου μια αρχική σπίθα που σιγά σιγά μετατράπηκε σε μια δυνατή, ζεστή φωτιά, που καίει μέσα μου από τότε…

Γιατί να αναθέτουμε σε άλλους να κρίνουν τι είναι σωστό να μάθουμε και πώς είναι σωστό να το μάθουμε; 

Ιδίως εάν οι ίδιοι δεν είναι ειδικοί ή οι καλύτεροι στον κόσμο; 

Γιατί να μας φορτώνουν το μυαλό με πράγματα που αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κάπου να τα συνδέσουμε και μας φαίνονται άχρηστα; 

Αν τα βρούμε στην πορεία θα τα μάθουμε, αλλά τώρα; γιατί; 

Αφήστε μας να ψάξουμε ό,τι θέλουμε.

Ξαφνικά, πολλά πεδία και αναπάντητες ερωτήσεις άρχισαν να ξεπηδούν στο μυαλό μου. 

Ήταν σαν να είχε φύγει όλη η πίεση του πραγματικού μου Πανεπιστημίου και τα προβλήματα της ζωής μου να είχαν εξαφανιστεί για κάποια λεπτά, και ο κόσμος έγινε πιο φωτεινός.

Έψαξα πράγματα που δεν είχα ξαναψάξει ποτέ μου, και βούτηξα στα βιβλιοπωλεία, τις βιβλιοθήκες, τα βιβλία, τα βίντεο, τα blogs, και τα άρθρα, απλά και μόνο  για τη διασκέδαση και την ενέργεια που έπαιρνα από αυτά. 

Όχι γιατί στόχευα το να βγάλω χρήματα (ίσως αυτό να είναι μεγάλο κίνητρο για κάποιους, εννοείται), ή να φτιάξω τη σταδιοδρομία μου στο μέλλον. 

Απλά από αμιγή περιέργεια, ενδιαφέρον, πάθος, ενθουσιασμό και διασκέδαση.

Και μετά από μερικές εβδομάδες είχα εγγραφεί στο δικό μου Πανεπιστήμιο της Ζωής.

Scroll to Top